Ενημέρωση και συναίνεση του ασθενούς: Πότε δεν απαιτείται – Δικαίωμα μη γνώσης
*Προδημοσίευση του άρθρου από τον Τόμο που πρόκειται να δημοσιευτεί με τα Πρακτικά των Εισηγήσεων του Συνεδρίου του Αγίου Σάββα “Τα νέα φάρμακα στην τεχνολογία”
Α. Εισαγωγή. Ο κανόνας της ενημερωμένης συναίνεσης.
Ένας από τους θεμελιώδεις κανόνες του ιατρικού λειτουργήματος είναι ο σεβασμός του δικαιώματος αυτοδιάθεσης του ασθενούς. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι η οποιαδήποτε ιατρική ενέργεια θα πρέπει να στηρίζεται στην έγκυρη συναίνεση του ασθενούς.[1] Και η εγκυρότητα της συναίνεσης εξαρτάται, μεταξύ άλλων, και από την προηγούμενη ενημέρωση του ασθενούς, σχετικά με την ασθένειά του (διάγνωση, πρόγνωση, μέθοδος θεραπείας, εναλλακτικές θεραπείες, ενδεχόμενοι κίνδυνοι), ώστε να μπορεί αυτός εν πλήρη γνώσει όλων των παραμέτρων να ασκήσει το δικαίωμα αυτοδιάθεσης και να αποφασίσει σχετικά. Έτσι η υποχρέωση ενημέρωσης του ασθενούς ανάγεται σε βασική επαγγελματική υποχρέωση του ιατρού.
