ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΝ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
Αριθμός Αποφάσεως 4734/2013
Πρόεδρος: Κωνσταντίνα Παλούδη, Πρόεδρος Πρωτοδικών
Δικαστές: Βασιλική Μπράτη, Πρωτοδίκης, Ελλάδα Φραγκουδάκη, Πρωτοδίκης-Εισηγήτρια
Αγωγή προς αναγνώριση ακυρότητας διαθήκης λόγω ανικανότητας της διαθέτιδας προς σύνταξη αυτής. Υποβολή πλέον των τριών ενόρκων βεβαιώσεων από την ενάγουσα. Λαμβάνονται υπόψη μόνο οι τρεις πρώτες κατά τη σειρά της επικλήσεως. Απόρριψη της αγωγής ως ουσία αβάσιμης ως εκ του ότι δεν αποδείχθηκαν σοβαρές ψυχοσωματικές διαταραχές της διαθέτιδας κατά το χρόνο συντάξεως της διαθήκης.
ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Κωνσταντίνα Παλούδη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Βασιλική Μπράτη, Πρωτοδίκη, Ελλάδα Φραγκουδάκη, Πρωτοδίκη-Εισηγήτρια και τη Γραμματέα Μαρία Κουμπανάκη.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την υπό κρίση αγωγή η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι στις 3-9-2010 απεβίωσε η , αδελφή της (προαποβιώσασας αυτής) μητέρας της (ενάγουσας) . Ότι η αποβιώσασα ήταν χήρα και απεβίωσε άτεκνη. Ότι με το υπ΄ αριθ. πρακτικό του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών δημοσιεύθηκε η από 30-7-2007 ιδιόγραφη διαθήκη της θανούσας, με την οποία εγκαθιστά κληρονόμους της την ενάγουσα και τους εναγομένους. Ότι η από 30-7-2007 διαθήκη της αποβιώσασας είναι άκυρη, καθόσον η διαθέτιδα κατά το χρόνο σύνταξης αυτής είχε κυριευθεί από το φόβο του θανάτου και από απόλυτο συναίσθημα απαισιοδοξίας και παραίτησης από τη ζωή, με αποτέλεσμα τον περιορισμό της λειτουργίας της βούλησής της και την αδυναμία της να διαγνώσει το περιεχόμενο και την ουσία της διαθήκης που συνέταξε. Κατόπιν τούτων η ενάγουσα ζητεί να αναγνωριστεί ότι η ανωτέρω ιδιόγραφη διαθήκη της θανούσας είναι άκυρη και να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στα δικαστικά της έξοδα. Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα η αγωγή αρμοδίως και παραδεκτώς φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρα 18 και 30 ΚΠολΔ), κατά την τακτική διαδικασία. Είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1710, 1716, 1718, 1719, 1721, 1774 επ. ΑΚ και 70, 176 ΚΠολΔ και πρέπει να ερευνηθεί κατ’ ουσίαν.Περαιτέρω η προσθέτως παρεμβαίνουσα με την υπό κρίση πρόσθετη παρέμβαση υπέρ της ενάγουσας ζητεί να γίνει δεκτή η ως άνω αγωγή της τελευταίας. Η πρόσθετη παρέμβαση αρμοδίως φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 31 παρ. 1 ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 68, 80 και 81 ΚΠολΔ και πρέπει να εξεταστεί κατ΄ ουσίαν.
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων, που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, τη ληφθείσα επιμελεία των εναγομένων υπ΄ αριθ. ένορκη βεβαίωση ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αθηνών, μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση της ενάγουσας (βλ.), τις ληφθείσες επιμελεία της ενάγουσας υπ΄ αριθ. ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών, μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση των εναγομένων (βλ.), χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η υπ΄ αριθ. ένορκη βεβαίωση ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών, καθόσον, πέραν του ότι δεν γίνεται επίκληση αυτής από την ενάγουσα, στην περίπτωση που προσκομιστούν από διάδικο περισσότερες από τρεις ένορκες βεβαιώσεις λαμβάνονται υπόψη οι τρεις πρώτες κατά τη σειρά της επικλήσεώς τους (βλ. ΑΠ 1365/2012 ΝΟΜΟΣ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα: Στις 3-9-2010 απεβίωσε στην Αθήνα , κάτοικος εν ζωή Αθηνών, γεννηθείσα στις 20-12-1918. Ως αιτία του θανάτου της διεγνώσθη «πολυοργανική έκπτωση – γήρας». Η αποβιώσασα, η οποία ήταν άτεκνη, κατέλιπε πλησιέστερους εν ζωή συγγενείς και εξ αδιαθέτου κληρονόμους της τα αμφιθαλή αδέλφια της (ο οποίος μεταπεβίωσε αυτής, πατέρας της προσθέτως παρεμβαίνουσας) και την ενάγουσα, θυγατέρα της προαποβιώσασας αυτής αμφιθαλούς αδελφής της . Η θανούσα κατέλιπε την από 30-7-2007 ιδιόγραφη διαθήκη της, η οποία δημοσιεύθηκε από το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών με το υπ΄ αριθ. πρακτικό, κηρύχθηκε κυρία με το υπ΄ αριθ. πρακτικό του ιδίου Δικαστηρίου και καταχωρήθηκε στα βιβλία διαθηκών του Πρωτοδικείου Αθηνών. Η ιδιόγραφη διαθήκη της θανούσας έχει το ακόλουθο περιεχόμενο: «Εν Αθήναι σήμερα τη 30 Ιουλίου 2007 που είμαι στο νοσοκομείο «Υγεία» αφήνω κληρονόμους σε όλη την περιουσία μου κινητά ακίνιτα. χρήματα στον αδελφό μου και στη σύζυγο του Αυτοί είναι υποχρεωμένοι να με επιτηρούν και να με περιποιούνται. Στον αδελφό μου ένα διαμέρισμα στην όσο για να μένη μέσα Το σπίτι στη Το Πατρικό σπίτι Το διαμέρισμα στην ανηψια μου έχω την πατρική περιουσία Αποτελείται από τέσσερα κυρία δωμάτεια κουζίνα και βοηθητικούς χώρους τη δείνω στο Μια παλαιομένη κατοικία με (5) πέντε δωμάτεια στην αυλή έχει το δωμάτιο (γεροντομίρι) συνεχεια με τον καμπινέ και επί της αυλής σε οικόπεδο 300 τετραγωνικών μέτρων βρήσκεται το σπίτι των (5) πέντε δωματίων και η εκκλησία του μαντρωμένη εμπρός κεντρικός δρόμος αριστερά με δρόμο συνορε με οικία τα χαρίζω στην . Κατά το χρόνο σύνταξης της διαθήκης η διαθέτιδα νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Υγεία, όπου εισήλθε στις 20-7-2007, λόγω κατάγματος δεξιού μηριαίου, το οποίο αντιμετωπίστηκε χειρουργικά με ενδομυελική ήλωση. Κατά την είσοδό της στο νοσοκομείο, όπου εισήχθη εκτάκτως, η θανούσα είχε πλήρη συνείδηση των πραττομένων της, δεδομένου ότι ο θεράπων ιατρός της και διευθυντής της Δ΄ χειρουργικής κλινικής του νοσοκομείου Υγεία , την ενημέρωσε ότι ήταν απαραίτητη η χειρουργική αντιμετώπιση του κατάγματος και αυτή συμφώνησε να ακολουθήσει τις οδηγίες του χωρίς ανησυχία ή φόβο. Η μετεγχειρητική πορεία της διαθέτιδας ήταν ομαλή, στις δε 27-7-2007 της έγινε μετάγγιση μίας φιάλης αίματος, λόγω πτώσης του αιματοκρίτη στο 26%, κατάσταση που θεωρείται συνήθης σε χειρουργεία αυτού του είδους. Η θανούσα κατά τη διάρκεια της πτώσης αυτής του αιματοκρίτη της δεν παρουσίασε χαμηλή πίεση, ταχυκαρδία, ζάλη ή λιποθυμικές τάσεις και βρισκόταν σε πλήρη διαύγεια πνεύματος. Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της δεν παρουσίασε καμία σοβαρή επιπλοκή, όπως για παράδειγμα εγκεφαλικό επεισόδιο που να δικαιολογεί έλλειψη συνείδησης και πραττομένων, ούτε προβλήματα μνήμης και κρίσης της, ούτε απλή γεροντική άνοια, αλλά επικοινωνούσε με το ιατρικό προσωπικό και έδειχνε πλήρη συγκρότηση. (βλ. ιδίως την από 19-4-2012 ιατρική βεβαίωση του ) Κατά την έξοδό της από το νοσοκομείο στις 4-8-2007 της συνεστήθη αντιπηκτική αγωγή, καθόσον η θανούσα είχε μόνιμη κολπική μαρμαρυγή και λήψη παυσίπονων. Τα ανωτέρω επιρρωνύονται από την κατάθεση στο ακροατήριο του μάρτυρα των εναγομένων και θεράποντος ιατρού της θανούσας από το 2004 καρδιολόγου , τα οποία επαναλαμβάνει και στην προσκομιζόμενη και επικαλούμενη από τους εναγομένους από 19-4-2012 ιατρική του γνωμάτευση. Ειδικότερα ο θεράπων ιατρός της θανούσας ανέφερε ότι από την επικοινωνία που είχε μαζί της, χωρίς ωστόσο να την έχει επισκεφθεί στο νοσοκομείο κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της, δεν είχε αντιληφθεί κάτι από το οποίο να διαγνώσει ότι υπήρχε κάποια διαταραχή της ψυχοδιανοητικής λειτουργίας της, ενώ η μόνη ενεργή πάθηση που εμφάνιζε ήταν η κολπική μαρμαρυγή, για την οποία την παρακολουθούσε και μετά τη έξοδό της από το νοσοκομείο, χορηγώντας της την απαραίτητη αντιπηκτική αγωγή, που ήταν και η μόνη φαρμακευτική αγωγή που ελάμβανε. Εξάλλου και ο μάρτυρας της ενάγουσας στο ακροατήριο υιός της και βαφτιστήρι της θανούσας κατέθεσε ότι την είχε επισκεφθεί στο νοσοκομείο, όπου παρόλο που ήταν «πάρα πολύ χάλια», τον αναγνώρισε και συζήτησε μαζί της, η δε συζήτησή τους επικεντρώθηκε στο ότι φοβόταν ότι θα πεθάνει και ότι δεν θα ξαναπερπατήσει. Κατόπιν τούτων ουδόλως αποδεικνύεται ότι η διαθέτιδα, κατά το χρόνο σύνταξης της επίδικης διαθήκης, λόγω σοβαρών ψυχοσωματικών διαταραχών, δεν είχε τη δυνατότητα να αποτυπώσει τη βούλησή της, η λειτουργία της οποίας είχε περιοριστεί, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται η ενάγουσα. Επομένως η αγωγή και η πρόσθετη παρέμβαση πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμες κατ΄ ουσίαν και να καταδικαστούν η ενάγουσα και η προσθέτως παρεμβαίνουσα στα δικαστικά έξοδα των εναγομένων – καθ΄ ων η πρόσθετη παρέμβαση, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει αντιμωλία των διαδίκων την αγωγή και την πρόσθετη παρέμβαση.
Απορρίπτει αυτές.
Καταδικάζει την ενάγουσα και την προσθέτως παρεμβαίνουσα στα δικαστικά έξοδα των εναγομένων – καθ΄ ων η πρόσθετη παρέμβαση, τα οποία ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων εξήντα (460) ευρώ.
